Pascha (hebr. pesach - przejście) to święto upamiętniające wyzwolenie Izraelitów z niewoli egipskiej. Ma uzmysławiać wielki cud dokonany przez Boga i Jego opiekę nad narodem wybranym.
Uroczystości paschalne rozpoczynają się 14 nisana (w ostatnim dniu przed pełnią księżyca następującą po wiosennym zrównaniu dnia z nocą). Święto i ryt Paschy ustaliły się za czasów Mojżesza, ale jego korzenie sięgają zwyczajów świątecznych plemion koczowniczych. W XIII/XII w. przed Chr., po osiedleniu się Izraelitów w Kanaanie, do Paschy dołączono święto niekwaszonych chlebów (Przaśników) trwające tydzień. W okresie monarchii (X w. przed Chr.) obchodzono ją tylko w Świątyni, a po wygnaniu babilońskim odbywała się tam tylko ceremonia zabijania zwierząt ofiarnych, które później spożywano wraz z niekwaszonym chlebem, gorzkimi ziołami i winem w gronie rodziny i przyjaciół.
Jest to jedno z trzech wielkich świąt judaizmu, podczas których zalecane było i jest pielgrzymowanie do Jerozolimy.
Multimedialny Świat Biblii - (c) 2003-2006 - Created by
Sailor
